The Netherlands: Introduction | Topography | Facts and Figures | Polders and Dykes | The Dutch National Anthem | Dutch - the Language | Dutch Pronunciation | Dutch Grammar | Handy Dutch Phrases | The Dutch | Transportation in the Netherlands

The Dutch National Anthem, the Wilhelmus, has 15 eight-line verses.  It was written circa 1568, possibly by the poet and diplomat Philip van Marnix, a big supporter of Prince William of Orange. 

The first and sixth verses are usually sung at national events. In the first verse, Prince William vows that he will remain true to his country unto death; in the sixth, he prays to God for strength to rid the land of tyranny. 

The Wilhelmus has been the official Dutch national anthem since 1932.

The anthem

1. Wilhelmus van Nassouwe
   Ben ik van Duitsen bloed,
   Den vaderland getrouwe
   Blijf ik tot in den dood;
   Een Prinse van Oranje
   Ben ik, vrij onverveerd,
   Den Koning van Hispanjen
   Heb ik altijd geëerd.

2. In Godes vrees te leven
   Heb ik altijd betracht,
   Daarom ben ik verdreven,
   Om land, om luid' gebracht;
   Maar God zal mij regeren
   Als een goed instrument,
   Dat ik zal wederkeren
   In mijnen regiment.

3. Luidt u, mijn onderzaten,
   Die oprecht zijn van aard,
   God zal u niet verlaten,
   Al zijt gij nu bezwaard;
   Die vroom begeert te leven,
   Bidt God nacht ende dag,
   Dat hij mij kracht wil geven,
   Dat ik u helpen mag.

4. Lijf en goed al te samen
   Heb ik u niet verschoond,
   Mijn broeders hoog van namen
   Hebben 't u ook vertoond;
   Graaf Adolf is gebleven
   In Friesland in den slag,
   Zijn ziel in 't eeuwig leven
   Verwacht den jongsten dag.

5. Edel en hoog geboren,
   Van keizerlijken stam,
   Een vorst des rijks verkoren,
   Als een vroom Christenman,
   Voor Godes woord geprezen
   Heb ik vrij onversaagd,
   Als een held zonder vrezen,
   Mijn edel bloed gewaagd. 

6. Mijn schild ende betrouwen
   Zijt gij, o God mijn Heer,
   Op u zo wil ik bouwen,
   Verlaat mij nimmermeer;
   Dat ik doch vroom mag blijven
   Uw dienaar t'aller stond,
   Die tirannie verdrijven
   Die mij mijn hert doorwondt.

7. Van al die mij bezwaren,
   En mijn vervolgers zijn,
   Mijn God wilt doch bewaren
   Den trouwen dienaar dijn;
   Dat zal mij niet verrassen
   In haren bozen moed,
   Haar handen niet en wassen
   In mijn onschuldig bloed. 

8. Als David moeste vluchten
   Voor Saul den tiran
   Zo heb ik moeten zuchten
   Met menig edelman
   Maar God heeft hem verheven
   Verlost uit alder nood
   Een koninkrijk gegeven
   In Israel zeer groot 

9. Na 't zuur zal ik ontvangen
   Van God mijn Heer dat zoet
   Daar na zo doet verlangen
   Mijn vorstelijk gemoed:
   Dat is dat ik mag sterven
   Met eren in dat veld
   Een eeuwig rijk verwerven
   Als een getrouwe held 

10. Niet doet mij meer erbarmen
    In mijnen wederspoed
    Dan dat men ziet verarmen
    Des Konings landen goed
    Dat u de Spanjaards krenken
    O edel Neerland zoet
    Als ik daar aan gedenke
    Mijn edel hert dat bloedt 

11. Als een Prins opgezeten
    Met mijner heires kracht
    Van den tiran vermeten
    Heb ik den slag verwacht
    Die bij Maastricht begraven
    Bevreesde mijn geweld
    Mijn ruiters zag men draven
    Zeer moedig door dat veld 

12. Zo het den wille des Heren
    Op die tijd had geweest
    Had ik geern willen keren
    Van u dit zwaar tempeest
    Maar de Heer van hier boven
    Die alle ding regeert
    Die men altijd moet loven
    En heeft het niet begeerd 

13. Zeer prinselijk was gedreven
    Mijn prinselijk gemoed
    Standvastig is gebleven
    Mijn hert in tegenspoed
    Den Heer heb ik gebeden
    Van mijnes herten grond
    Dat hij mijn zaak wil reden
    Mijn onschuld doen bekend 

14. Oorlof mijn arme schapen
    Die zijt in groten nood
    Uw herder zal niet slapen
    Al zijt gij nu verstrooid!
    Tot God wilt u begeven
    Zijn heilzaam woord neemt aan
    Als vrome Christen leven
    't Zal hier naast zijn gedaan 

15. Voor God wil ik belijden
    En zijner groter macht
    Dat ik tot genen tijden
    Den Koning heb veracht
    Dat dat ik God den Here
    Der hoogster Majesteit
    Heb moeten obedieren
    In der gerechtigheid